ماجده:بس انت ايه اللى رجعك بدرى النهارده فى حاجه ولا ايه.
ياسر:لا ياست الكل هو شغل النهارده خلص بدرى وكمان عملك مفاجاه.
ماجده:مفاجاه ....مفاجاه ايه دى.
ياسر:استنى...ملك ...ملك.
ماجده:ملك مين يابنى.
ياسر:دى دكتوره ملك ياماما الممرضه بتاعتك بس هى مغتربه فاهتقعد معاكى هنا وهتروح لاهلها مره فى الاسبوع.
ملك:ازي حضرتك ياطنط.
وتمد يدها.ليمسك ياسر يدها ويوصلها بيد ماجده ليسلمو على بعض وهنا ادركت ملك ان ماجده كفيفه.
ياسر:بصي ياملك دى الادويه بتاعتها ودى ورقه بالمواعيد ودا جهاز وجهاز السكر اهو كمان.سهله كدا ولا في حاجه.
ملك:ايوا تمام عرفت.
ياسر:تعالى بقى اوريكى هتقعدى فين.
واخذها لغرفته.
ياسر:دى اوضتى هتقعدى فيها هفضيهالك علشان تعرفي تقعدى فيها وانا هقعد فى الشقه اللى قصادكم دى بس انتى ارتاحى فيها دلوقتى مؤقتا عقبال ماجيب حاجات من تحت تمام.
ملك:تمام شكرا يا ياسر بجد.
ويخرج ياسر وتقفل ملك باب الغرفه من الداخل وترتاح ويذهب ياسر الى ماجده.
ياسر:ايه رايك فى الممرضه ياامى.
ماجده:ايه لزمتها ممرضه ومصاريف هو انت ناقص يابنى.
ياسر:اولا دى مرتبها بسيط جدا علشان مغتربه وهتقعد معانا يعنى مش مصاريف ولا حاجه دا ربنا بيحبنى علشان لاقتها ثانيا بقى انا كدا هبقى مطمن اكتر عليكى وثالثا بقى ودا الاهم نريح ايمان شويه وكمان خايف يطلع عليها كلام فى الحاره خصوصا انى كذا مره ارجع متاخر تكون لسه فى البيت هنا مطلعتش مش عايز حد يقول عليها كلمه كدا ولا كدا فى الاخر دى كانت بتساعدنا مش هيبقى دا جزتها يعنى.
ماجده:لا طبعا بس الناس هتتكلم بردو على البت الغلبانه دى ذنبها ايه.
ياسر:لا طبعا انا هنقل حاجتى على شقتى وهقعد فيها مش قاعد معاكم انا بس قبل ما انزل الشغل ولما اجى وساعه الاكل بس.
ماجده:اللى تشوفه يابنى كتر خيرك.
ياسر:طب انا هروح اجيب الغدا علشان الحق اعمله زمانك جعانه.
ماجده:لا والله ابدا.ريح شويه من الشغل.
ياسر:لا يلا انا نازل عايزه حاجه اجبها معايا وانا تحت.
ماجده سلامتك يابنى.
ينزل ياسر ويحضر الطعام ويقف فى المطبخ يحضره وفجاه يشعر بشخص واقف على باب المطبخ لينظر ليجدها ملك.
ياسر:صحى النوم هاها.
ملك:مساء الخير تحب اساعدك فى حاجه.
ياسر:لا شكرا بس لوسمحتى فى دوا لامي قبل الاكل ممكن تروحي تديهولها معلش.
ملك:ايوا طبعا حاضر.
تذهب ملك لغرفه ماجده وتدق على الباب.
ماحده:تعالى يابنتى ادخلى.
ملك:مساء الخير ياطنط اتفضلى دوا قبل الاكل..اتفضلى المايه.
تاخذ ماجده الدواء وتدعى لها.يدخل عليهم ياسر:اتفضلى ياملك على السفره علشان الغدا يلا معايا يا امى.
وياكلوا سوا وعند الانتهاء من الطعام ذهب ياسر ويحضر الماء لوالدته لتغسل يدها ويمسك يدها الى غرفتها ويضئلها التلفاز ويذهب الى المطبخ ليجد ملك بالداخل تحضر الشاى.
ياسر:بتعملى ايه؟
ملك:انت عملت الاكل ويبقى انا اللى اشيله وعملت الشاى.
ياسر:دا ايه دا ان شاء الله انا متعود اعمل كل حاجه بنفسي ليا انا وامى.
ملك:وانا بصراحه لازم اساعدك باى حاجه علشان محصش بتقل وكدا ياما همشي.
ياسر:والنبى تسكتى هتمشي تروحي فين.
ملك:مش عارفه بس اكيد هلاقى مكان يعنى.طالما انت مش عايزانى ارتاح هنا.
ياسر:ايه كل دا علشان كوبايه شاى تسلم ايديك ياستى ها حلو كدا.
واخذ كوب الشاى وذهب على غرفته وجمع اشيائه وخرج.
ياسر:ملك بعد اذنك تعالى كدا.
تذهب اليه ملك.
ياسر:انا اخدت حاجتى من الاوضه بس الدرج دا متفحتهوش خالص ولا تحاولى تمام.
ملك:ماشي حاضر.
ياسر:طيب انا هروح الشقه بقى احط حاجتى واريح ساعتين كدا وابقى اجى على العشا. محتاجه حاجه.
ملك:لا شكرا.
ياسر:انتى لسه بهدومك.من الصبح مش هتغيري انا طالع من الشقه خالص لو كنتى محرجه منى يعنى.
ملك:لا مش كدا انا عارفه انك.محترم ومحل ثقه وبس هو....اصل هو يعنى.....
ياسر:ااه فهمت انتى مجبتيش معاكى هدوم.
ملك:ملحقتش وبابا اخد منى مفاتيح البيت.
يخرج ياسر مبلغ من المال.
ياسر:خدى دول وروحى اشتري اللى انتى عاوزاه اى نعم مبلغ بسيط بس يساعد يعنى.
ملك:ايه دا لا طبعا انا هتصرف.
ياسر:هو انا بجاملك ولا حاجه دا مرتبك.
ملك باستغراب:مرتبي...مرتب ايه دا.
ياسر:مش انتى الممرضه بتاعت امى ايه ببلاش يعنى.
ملك:لا بس انت قولت كدا علشان الناس لكن انا مش ممرضه والدتك.
ياسر:وانا عينتك ممرضه خلاص ودا مرتبك ومتحلميش ازودك اكتر من كدا وليكى يوم فى الاسبوع اخرجك فيه.يعنى عرض ميتفوتش خلاص بقى خديهم عايزه اروح انام.
وسابها وخرج وذهب الى شقته وارتاح وغفا على السرير وبعد فتره يفتح باب شقه ماجده وتدخل ايمان وتقابلها ملك بالصاله.
ملك باستغراب:انتى مين ودخلتى ازاى.
ايمان:انا اللى مين ولا انتى اللى مين.
ملك:انا ممرضه بتاعت طنط ماجده.مين حضرتك.
ايمان:ممر..ايه ممرضه ودا امتى دا ان شاء الله.
ملك:انتى ممكن تهدى حضرتك وتوطى صوتك معلش علشان طنط ماجده نايمه.
ايمان:انتى مين انتى علشان تقولى وطى صوتك ولا لا انتى اتهبلتى ولا ايه.
ملك:لا مسمحلكيش على فكره ايه قله الادب دى.
ايمان:قله الادب هو انتى لسه شفتى قله ادب وتمد يدها ولكن تتفاجا بمن يمسك يدها لتنظر لتجده ياسر.
ياسر:انتى بتعملى ايه.
ايمان تتصنع البكاء:انا نزلت اطمن على طنط ماجده علشان منزلتش النهارده خالص لاقيت دى واقفه وبتقولى مين ومش عارفه ايه وبتتكلم بطريقه وحشه وقلت ادابها عليها وكل دا علشان شفتها بتخبي فلوس فى هدومها كنت رايحه اطلع الفلوس وانادى عليك.
ملك ببراءه:انا عملت كل دا ولا انتى وانا مش حراميه يابتاعه انتى.
ايمان:شفت قله الادب يرضيك كدا يعنى.
ياسر:بسسسسس انتو الاتنين ايه شغل العيال الصغيره دا.
وينظر لايمان:انتى مش هتبطلى حركاتك دى ولا ايه على العموم عايزه تنزلى وتقعدى مع امى يبقى باحترامك غير كدا لا مفهوم وملك ملكيش دعوه بيها لا من قريب ولا من بعيد.
وينظر لملك:وانتى ملكيش دعوه بحد نهائى والباب متفتحهوش خالص طالما حد متعرفهوش تمام.
ايمان:انت بتزعقلي انا وبتقولى انا الكلام دا علشان خاطر ايه ومين علشان خاطر دى انت نسيت انى انا اللى كنت بقعد بامك وبراعيها هى دى شكرا بتاعتك.
ياسر:ياستى شكرا وكتر خيرك وكل حاجه وبجد ومن قلبي بس امى نايمه ودى اهم حاجه عندى .
: علشان لا اعصابها تتعب ولا ضغطها وسكرها يبوظو تمام.
يلا اتفضلى اطلعى ياايمان انا امى نايمه لما تصحى هبعتلك تنزلى تقعدى معاها وانتى ياملك اتفضى ادخلى اقعدى جوا.
وكل واحده فيهم فعلت كما امر ياسر حتى هو خرج وذهب لشقته واجرى مكالمه هاتفيه.
ياسر:الو ايوا يافارس عندى معلومات مهمه بس عايز مساعدتك.
فارس:تمام قابلنى فى المكان اللى بنتقابل فيه كل مره.
ياسر:لا بلاااش تعالى البيت عندى اضمن تمام.
فارس:تمام ماشي مسافه السكه.
وبعد فتره ياتى فارس ويجلس مع ياسر ويتحادثون حول القضيه.
امير:دلوقتى انا عرفت معلومه ممكن تفدنا فى القضيه.
فارس:ايه هى.
ياسر:عرفت ان هلال ناجى بيتعامل مع مصانع محمد دويدار للملابس بيشترو بضاعه بكميات كبيره على فترات قصيره.
فارس:انت شاكك فى ايه يعنى.
امير:مش عارف انا شاكك انه بيستخبى ورا مصنع الملابس دا او يكون محمد دويدار شريك هلال ناجى.
فارس:خلاص تمام انا همشي ورا الخيط دا واشوف هيوصلنا لفين.
امير:تمام وابقى بلغنى وانا هكمل شغل فى المصنع علشان اقدر اجمع معلومات اكتر.
فارس:ايوه بس كدا خطر عليك ممكن حد من رجاله هلال ناجى ولا هلال ناجى نفسه يشوفك وتبقى الخطه كلها باظت.
امير:متقلقش انا هاخد بالى كويس.
عند ايمان.
فاطمه:مالك يابت عماله تهرى فى نفسك كدا ليه ايه اللى حصل.
ايمان:انا بزعقلي ويطردنى علشان خاطر دى ومين دى وجابها منين انا لازم اعرف لازم.
فاطمه:البت اتجنت بتكلم نفسها ردى عليا فى ايه.
ايمان:معرفش ياماما انا نزلت تحت لاقيت واحده كدا مسلوعه قاعده تحت وبتقول انها الممرضه ومش عارفه ايه والاستاذ بيزعقلى انا علشانها شفتى.
فاطمه:ممرضه!!!دى جبها امتى دى ومنين.
ايمان:هو انا لو اعرف هتبقى حالتى كدا.
فاطمه:محلوله ياختى لما ماجده تصحى انزلى اقعدى معاها وقرريها وانتى هتعرفي كل حاجه.
ايمان:صح ياماما والله انتى دماغك دى زى الفل.ازاى الفكره دى مجتش على بالى.
عند ملك تجلس بغرفتها حزينه على ما حصل لها وطريقه كلام ياسر معها.لتسمع دق على الباب.
ملك:ادخل.
ياسر:مساء الخير يلا علشان تتعشي.
ملك:شكرا مش عايزه.
ياسر:ازاى يعنى يلا اسمعي الكلام.
ملك:وانا قولتلك مش عايزه يبقى مش عايزه هو عافيه يعنى.
ياسر:انتى بتتكلمى كدا ليه انا اللى غلطان انا بنادى عليكى تاكلى ان شاء الله عنك ماكلتى.
ويخرج ويذهب لوالدته وياكلوا سويا.
ماجده:هى ملك مش هتتعشا يابنى.
ياسر:ان شاء الله عنها ماكلت متشغليش بالك انتى ياماما.
ماجده:ازاى يعنى ميصحش يابنى الكلام دا قوم ناديها تاكل معانا حرام.
ياسر:مش هنادى على حد انا يا امى اتفضلي كلي وملكيش دعوه بحد هى مش جعانه.
ماجده:يابنى مهى ممكن تكون محرجه ولا مكسوفه قومي نادى عليها الله يرضا عنك مهو اسمع لو انت مش هتنادى عليها انا هقوم انادى عليها اهو.
ياسر:رايحه فين بس يا امى اقعدى انا هروح انادى عليها حاضر.
يذهب ياسر لغرفه ملك ويدق الباب وتأذن له ملك بدخول.
ياسر:اتفضلي على العشا.
ملك:انا قولتلك مش عاوزه اتعشا ولا عايزه اكل ايه مش بتفهم.
ليقترب منها ياسر بعصبيه ويقول:وبعدين فى لسانك الطويل دا هيوديكى فى داهيه وانا كلامى بقوله مره واحده تعالى كلي يبقى تطلعي تاكلى سامعه.
ملك:ليه ان شاء الله خدامه عندك.انا ولا ايه.
ياسر:اللهم طولك ياروح انا مش عايز افقد اعصابي عليكى يلا امى طلبتك تاكلى معاها وانا متعودتش اكسر لامى كلمه ولا منفذلهاش طلب
ملك:معلش بقى المره دى مش هتعرف تعمل كدا.
ياسر:يعنى انتى مش عايزه تجيبيها لبر صح.
ملك:اعلى ما خيلك اركبه مش هتعشا معاك يعنى مش هتعشا وانا حره.
ليمسك بيها ياسر ويحملها على ذراعيه وهى تصوت وتطلب منه ان ينزلها ولكنه يأبى ذلك الى حين وصل غرفه والدته ليضعها ارضا ويقول:اهى ملك جت اهى يا امى هى فعلا كانت مكسوفه شويه.
وهو يمسك بيدها بقوه
ماجده:لا انا عايزاكى ياملك تاخدى عليا وعلى البيت كدا يلا تعالى كلى معانا.
يمسك ياسر بيد ملك ويجبرها على الجلوس لتاكل.وبعد الانتهاء من العشاء.
ياسر:عايزه حاجه ياماما اجبهالك معايا من تحت.
ماجده:انت نازل يابنى على فين.
ياسر:هاخد ملك يا امى علشان ناقصاه شويه حاجات عايزه تشتريهم وزى ما انتى عارفه هى جديده فا هروح معاها علشان مش تتوه وكدا.
ماجده:ماشي يابنى ربنا يستر طريقك ومتتاخرش علشان الناس متقولش حاجه.
ياسر:حاضر يا امى.
ويذهب ياسر لملك المطبخ.
ياسر:سيبي اللى انتى بتعمليه دا ويلا علشان نازلين.
ملك:نعم على فين؟
ياسر:تشترى شويه هدوم ولوازم ليكى.
ملك:لا شكرا مش عايزه منك حاجه انا هتصرف.
ياسر:يابت بطلى عند بقى انتى بهدومك دى من الاول اليوم ايه هتباتى فيها وبعدين انتى لسه جديده هنا ومتعرفيش حاجه وممكن تتوهى وانا بعد كدا هبقى فى ااشغل ومش فاضي وانا الفلوس اللى عطتهالك على اد حالنا مش هتعرفي تشترى بيهم من الاماكن اللى متعوده عليها فانجزى يلا.
وينزل ياسر ومعه ملك تحت عيون ايمان التى راتهم من البلكونه.
ايمان:ماما... مامااااا.
فاطمه:ايه فى ايه حد يصرخ كدا.
ايمان:خلاص نزلت من البيت انا نازله لطنط ماجده اشوف حكايه البت دى ايه.
ونزلت ايمان لتدخل على ماجده وترسم عليها البراءه وتكلمها.
ايمان:اه صحيح هى مين البت اللى كانت هنا دى .
ماجده:دى ملك بت غلبانه جابها ياسر علشان تكون ممرضه كتر خيره.
ايمان:وايه لزمتها المصاريف هو انا قصرت فى حاجه معاكى.
ماجده:الشهاده لله لا كتر خيرك يابنتى مش عايزين نتعبك اكتر وكمان ياسر بيقول ان مرتبها مش كتير علشان هتقعد هنا وتروح لاهلها مره فى الاسبوع.
ايمان:تقعد فين هنا معاكو فى الشقه ازاى يعنى.
ماجده:ماهى مش من هنا علشان كدا يعنى.
ايمان:بس مايصحش يعنى بنت تقعد هنا معاكم فى الشقه وابنك اعزب وانتى انا اسفه يعنى.
ماجده:ايوا فهماكى بس ياسر نقل على الشقه التانيه علشان كدا واحنا ميرضناش كدا يابنتى.
ايمان:اه طبعا عارفه انتو بصراحه ناس كمل وولاد حلال وهو لاقاها فين دى ولا عرفها ازاى.
ماجده:والله ما اعرف.
وخرجت ايمان وصعدت على بيتها وفتره قصيره واتى ياسر وملك ودخلوا البيت.
ياسر:ياست الكل....ياست الكل..
ملك:عن اذنك انا داخله احط الحاجه فى الاوضه وهاجى اقيس لها الضغط والسكر.
ياسر:تمام وانا هدخل اشوفها.يدخل ياسر على والدته ولكنه يجدهانائمه و....
تعليقات
إرسال تعليق
اترك لنا تعليقًا ينم عن رأيك بالمحتوى